Modelarstwo: Polikarpov I-3 Rys historycny

Nikołaj Polikarpov

Nikołaj Nikołajewicz Polikarpov- urodzony w 1892 radziecki konstruktor lotniczy, którego popularnie nazywano królem myśliwców. To, co pisze o nim Wikipedia: W 1924 opracował projekt pierwszego własnego myśliwca - nowatorskiego dolnopłata I-1 z silnikiem rzędowym, który pomyślnie oblatano, ale ostatecznie nie rozpoczęto jego produkcji seryjnej. Dwa lata później Polikarpowa mianowano kierownikiem Oddziału Konstrukcji Samolotów Lądowych w Zakładzie Nr 25. Tam pod jego kierunkiem zaprojektowano i skonstruowano dwupłatowe myśliwce DI-1 i DI-2 (dwumiejscowe) oraz I-3 i I-6 (jednomiejscowe). Tam też w latach 1926-1928 powstał samolot U-2 (przemianowany później na Po-2 od nazwiska Polikarpowa), światowy rekordzista pod względem ilości wyprodukowanych egzemplarzy oraz łącznego czasu ich wykorzystywania.

I to właśnie samolotowi I-3 poświęcony będzie ten artykuł.

Został skonstruowany w drugiej połowie lat dwudziestych 20 wieku. Podczas procesu konstrukcji odrzucono pomysł montażu silników Wright Tornado i w zamian zastosowano silnik BMW VI chłodzony cieczą 12-cylindrowiec. Kadłub został utworzony z drewnianych, brzozowych elementów, natomiast poszycie wzmocnione duro-alminium pokryte było tkaniną.

Tak napędzany samolot wyposażono w śmigło dwupłatowe, umożliwiono również montaż nart, aby umożliwić lądowanie w terenie pokrytym śniegiem. W kadłubie znajdował się zbiornik paliwa o pojemności ponad 250 litrów paliwa, dodatkowy zbiornik 2.5 litrowy wykorzystywano do odpalania silnika.

Początkowo do uzbrojenia używano dwóch karabinów Vickersa kalibru 7.62mm, które później zastąpiono PV-1. Oprócz tego podwieszano dwie bomby o masie 11.5 kilograma.

Pierwszy prototyp ukończono i oblatano w 1928 roku. Przy pierwszych lotach wyszły pierwsze problemy, w ty te związane z manewrowością samolotu, co sprawiło, że wprowadzono poprawki w postaci większego statecznika poprzecznego - jednak pierwsze 40 samolotów wyprodukowano jeszcze przed zatwierdzeniem go do masowej produkcji, przez co były one z wadą pierwszego prototypu. Po ukończeniu drugiego prototypu wprowadzone zmiany umożliwiły zwiększenie maksymalnej prędkości samolotu do 283km/h.

Różne źródła donoszą o ilości wytworzonych myśliwców, jednak wszystkie mówią o ilości oscylujących wokół liczby 400 w tym wersji dwumiejscowej. Mimo to wraz z upływem lat I-3 był wycofywany ze służby na rzecz innych tego samego konstruktora, które były nowocześniejsze.