Jak zniszczyć czołg:
Od momentu powstania opancerzonych wozów gąsienicowych projektanci zmagali się z problemem grubości pancerza i sposobem ochrony załogi. Wprawdzie pierwsze czołgi miały pancerze składające się z kilkunastu cm blach, to czołgi produkowane pod koniec wojny posiadały już ochronę nawet 200mm i więcej. Mimo tego żołnierze zmagali się z armatami, działami przeciwpancernymi i wreszcie ręcznymi wyrzutniami pocisków ziemia-ziemia.
Pancerz reaktywny Kontakt-5 na czołgu T-90
Dlatego w latach 50 XX wieku jeden z radzieckich naukowców Wiaczesławowicz Wojtsekowski opracował model dodatkowego opancerzenia zwanego reaktywnym. Idea działania takiego pancerza polega na umieszczeniu metalowych "kostek" wypełnionych materiałami wybuchowymi na bokach pojazdu. Uderzające pociski powodują wybuch jednego z elementów pancerza, a siła uderzeniowa zostaje pochłonięta przez pancerz, ochraniając tym samym czołgistów.
Kostki pancerza reaktywnego
Wraz z postępem technologicznym w dziedzinie broni przeciwpancernej postanowiono nakładać nawet do kilku warstw takiego pancerza na każdy z pojazdów.
W ostatnich latach prym w dziedzinie opancerzenia wiedzie tzw. System aktywnej obrony. Jego nazwa to Trophy (znany również jako ASPRO-A). Jego idea polega na montowaniu czujników ruchu, które monitorują obszar wokół pojazdu. W razie wykrycia pocisku przed pojazdem odpowiednie wyrzutnie wywołują podmuch i przy pomocy śrutu zestrzeliwują nadlatujące zagrożenie. Co więcej czasem montuje się samodzielne wyrzutnie antyrakiet, które są wysyłane w kierunku pocisku.
System obrony aktywnej na Izraelskim czołgu Merkawva
Ochrona ta jest doskonała przeciwko wszelkim obecnie stosowanym pociskom przeciw czołgowym, w tym ręczną wyrzutnią rakiet. możliwa jest również ochrona z każdego kierunku oraz równoczesna obrona z dwóch stron przez zastosowanie kilku oddzielnych wyrzutni.
System Trophy w akcji
Niestety zdarza się, że ten dosyć niezawodny system czasem nie działa tak jak należy. Jak można przeczytać tutaj, doszło do samo-aktywacji i eksplozji. Na szczęście nikomu nic się nie stało, jednak ciężko przewidzieć, jeśli obrona stałaby się destruktywna dla sojuszniczych pojazdów poruszających się w kolumnie.
Jak widać ewolucja pancerza przebiegała bardzo aktywnie, od cienkich śmiesznie grubych osłon, aż do dzisiejszych pól siłowych przypominających walki w futurystycznych filmach czy grach komputerowych. Ciekawe co przyniesie czas, kiedy i również ta osłona stanie się nieskuteczna. W każdym razie wyścig zbrojeń trwa i trudno przewidzieć co konstruktorzy wojskowi jeszcze wymyślą.
Jeśli kogoś interesuje geneza pocisków przeciwpancernych to zapraszam tutaj
źródła:
1. http://pl.wikipedia.org/wiki/Pancerz_reaktywny
2. http://en.wikipedia.org/wiki/Trophy_%28countermeasure%29
3. http://www.idfblog.com/2011/12/28/11390/
4. http://www.defence24.pl/news_czolg-merkava-4-zaatakowal-izraelski-bwp
5. http://www.mt.com.pl/pociski-przeciwpancerne-i-pancerze
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz