Pochodzenie
Protoplastą Cobry był helikopter produkowany pod nazwą UH-1 Iroquois Huey, którego zaczęto opracowywać w 1955 roku. Minęło jednak jeszcze kilka lat, bowiem dopiero w latach 59-61 dostarczano je dla wojska. Początkowo mieścił tylko 6 osób i był napędzany silnikiem o mocy 860 KM. Jednak podczas działań wojennych na terytorium Wietnamu pokazał, że potrzebna jest maszyna mocniejsza i pojemniejsza. Dlatego wydłużono kadłub, zamontowano mocniejszy ponad 1000 konny silnik oraz dozbrajano te początkowo bezbronne jednostki, które wykorzystywano jako wsparcie dla jednostek lądowych. Był używany w wielu krajach, wyprodukowano około 16 tyś sztuk i można go spotkać jeszcze do dziś, mimo tego, że jego produkcję zakończono w 86 roku.
Atakująca kobra
O ile jednak Huey był głównie śmigłowcem wsparcia, o tyle Cobra, była od początku projektowana jako helikopter szturmowy, zdolny do samodzielnych ataków na pozycje nieprzyjaciela. Jednym z podstawowych zadań nowej maszyny miało być również eskortowanie innych oddziałó, do czego niezdolne były ówczesne inne jednostki latające.
W sierpniu 1964 roku ogłoszono konkurs na nowego wiropłatu, który miał latać szybko ( 400 kmn/h) wysoko ( 1828m) daleko (zasięg 3886km), a przede wszystkim posiadać miał na standardowym wyposażeniu pokaźną liczbę uzbrojenia, w tym pociski i karabiny i działka odpowiednio 40 i 30 milimetrowe.
Firma Bell, którą wykluczono z tego konkursu stworzyła swoją maszynę, która była na tyle szybka i lekka, że zwróciła na siebie uwagę komisji, co więcej pobiła również rekord prędkości lecąc 318 km/h. Dodatkowo za tym, aby wybrać Cobrę na produkowany helikopter eskortujący były potrzeby armii w Wietnamie oraz jego gotowość do produkcji. Producenci czerpali sporo z własnych doświadczeń nad Hueyem, co sprawiło, że mogli od razu przystąpić do tworzenia nowego śmigłowca.
Jak to jest zrobione?
AH-1 sterowany jest przez dwóch pilotów, można go poznać po wąskim kadłubie i tym, że jako jedyny w tej klasie posiada podwozie w formie płozy zamiast kołowego. Konstrukcja wykonana jest z aluminium, a szerokość nie przekracza jednego metra. Pojazd przedzielony jest na 3 segmenty (pilotów, napęd i zbiornik paliwa oraz część ogonowa). W kabinie na przednim siedzeniu zobaczyc możemy strzelca, na tylnym pilota.
Montowano przeróżne wersje napędów w tym dwusilnikowe. W zależności od wersji były to :
1100 KM (AH-1G i AH-1Q) lub 1800 KM (pozostałe).
Wersje dwusilnikowe:
900 KM (AH-1J)
800 KM (AH-1T)
1680 KM (AH-1W i AH-1Z)
Początkowo wyposażenie Cobry zawierało celowniki optyczne, ale z czasem zastąpiono je nowocześniejszymi systemami celowania, umożliwiającymi również walkę w nocy. Ponadto piloci posiadali wiele systemów w tym nawigację, systemy wspomagające walkę, oraz obecnie ostrzegające przed naświetleniem przez laser.
Uzbrojenie to przede wszystkim karabiny maszynowe oraz granatniki automatyczne kalibru 40 mm. Wprowadzono również trójlufową wieżyczkę. Do podwieszanego arsenału zaliczyć można pociski kierowane i niekierowane, przeciwlotnicze czy nawet przeciwpancerne, co umożliwia walkę z jednostkami naziemnymi na szerszą skalę i z większą skutecznością.
Na przestrzeni ostatnich 50 lat powstało wiele wersji tego śmigłowca. Ja wymienię tylko kilka, w tym ten klejony przeze mnie (AH-1G).
AH-1G - pierwsza wersja produkcyjna niezdolna do przenoszenia pocisków rakietowych.
AH-1Q - wersja uzbrojona już w pociski TOW. Co ciekawe projekt powstał na potrzeby zwalczania śmigłowców będących na służbie w wojskach Układu Warszawskiego, czyli także u nas w Polsce.
AH-1E - wzmocniona i lepiej uzbrojona wersja wyposażona w trójlufowe działka, o których wcześniej wspominałem.
AH-1J - produkowany dla marynarki wojennej USA wyposażony w dwa silniki
AH-1W i 1Z - wersje wyposażone w nowoczesny sprzęt wyprodukowany między 80-96 roku w tym w celownik laserowy, pylony pozwalające umieścić prawie 20 podwieszanych pocisków, czy 4 łopatowe wirniki. Obie modernizacje nastąpiły w wyniku braku funduszy na zastąpienie Cobry nowocześniejszych AH-64- Apachem.
AH-1 wykorzystywany był w wielu krajach w tym w USA, Hiszpanii, Japonii, Pakistanie, Korei Południowej, na Tajwanie czy w Izraelu. Obecnie jest używany przez armie Izraela, Iranu, Turcji
i Pakistanu.
Dane techniczne:
AH-1G AH-1W AH-1Z
| Długość kadłuba | 13,4 | 13,9 | 13,9 |
| Rozpiętość | 3,3 | ||
| Wysokość | 4,1 | 4,1 | 4,3 |
| Średnica wirnika głównego | 13,4 | 14,6 | 14,6 |
| Masa własna | 2754 | 4953 | 5579 |
| Masa maksymalna | 4309 | 6690 | 8391 |
| Prędkość max | 352 | 352 | 411 |
| Zasięg | 574 | 518 | 685 |
| Pułap | 3475 | 4495 | 4495 |
Linki i źródła:
http://www.defence24.pl/news_smiglowiec-szturmowy-bell-ah-1-cobra
http://www.militaryfactory.com/aircraft/detail.asp?aircraft_id=13
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz