Model już gotowy dlatego warto się przyjrzeć również jego historii.
A owa przygoda z tym odrzutowcem zaczyna się jeszcze pod koniec II wojny światowej. W roku 1944, główny konstruktor Republik, Alexander Kartveli był w trakcie opracowywania następcy świetnego samolotu P-47 Thunderbolt, który zyskał bardzo dobre opinie lotników walczących na tych maszynach podczas wojny. Dzięki jego wszechstronności firma Republik Aviation wpisała się w panteon produkowanych w USA myśliwców.
P-47 Thunderbolt - protoplasta F-84
Konstruktor wziął ową konstrukcję jako punkt wyjścia. Chcąc wprowadzić turbosprężarkę odrzutową dla tej maszyny nie wziął pod uwagę jej wielkości, dlatego przerobiono całkowicie sylwetkę samolotu, aby przystosować ją do przyjęcia nowego napędu. Do września 44 roku opracowano specyfikacje dla nowego płatowca. Napędem miał stać się silnik General Electric TG-180 (Allison J35) z prędkością maksymalną 600 m/h, dla maksymalnego zasięgu wynoszącego 700 mil (chodzi o lot na jednym baku).
Oczekiwano również że F-84 będzie uzbrojona w 6 ciężkich karabinów maszynowych kalibru 0.50mm lub 4x 15,2 mm. W listopadzie przyjęto podpisanie kontraktu na dostarczenie 3 prototypów. Chciano zachować słowo Thunder w nazwie, jako kontynuacje po znakomitym P-47.
USAAF widziało potencjał w nowym samolocie, dlatego rozszerzono kontrakt na dostarczenie 25 samolotów w wersji B. Widziano w nim silniejszego konkurenta dla innego odrzutowca Lockheed P-80 Shooting Star, który został wprowadzony do służby w 1945.
Podczas testów okazało się, że samolot posiada ograniczenia wagowe. Mimo to pierwszy oblot odbyty w roku 1946 pod koniec lutego udowodnił, że postawiono na dobrą maszynę. Nie dość, że był to ówcześnie najszybszy samolot odrzutowy USA, to brakowało mu jedynie 5 mil/h do ówczesnego brytyjskiego rekordzisty Gloster Meteora ( prędkość maksymalna 612m/h).
W roku 1947 przy okazji zmian w lotnictwie USA zmieniono również oznaczenia samolotów. Zrezygnowano z liter P ( Pursuit - pościgowy) na rzecz litery F ( Fighter - wojownik). W grudniu zaczęto już dostarczać Thunderjety w nowym oznaczeniu do bazy Bangor ( 14 skrzydło ).
Po serii testów w tunelu aerodynamicznym wykryto wady w strukturze, co skutkowało uziemieniem samolotów. Opracowano poprawki w wersjach B i C, lecz dopiero wersja D była wolna od wad konstrukcyjnych. Klejony przeze mnie model w wersji G zaczęto produkować w roku 1951.
Thunderjet to typowy przedstawiciel odrzutowców z lat 50 o rurowym kształcie i prostym skrzydłe
(co było powodem zmian jego budowy po serii porażek w wojnie w Korei.) Był to również pierwszy odrzutowiec produkcji amerykańskiej zdolny do zrzucania bomb jądrowych o zróżnicowanej masie. Ostatecznie rodzina F-84 uzbrojona została w ciężkie karabiny 6 x 12.7mm M3 .
Dane techniczne (za wikipedia dla całej rodziny F-84):
Konstrukcja | Metalowa |
Załoga | 1 osoba |
Historia | |
Data oblotu | 28 lutego 1946 |
Lata produkcji | 1947-1953 (F-84G od 1951-53) |
Dane techniczne | |
Napęd | 1 silnik turboodrzutowy Allison J35 o ciągu 2222 kg |
Wymiary | |
Rozpiętość | 11,13 m |
Długość | 11,73 m |
Wysokość | 3,84 m |
Masa | |
Startowa | 6905 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. | 998 km/h |
Prędkość przelotowa | 780 km/h |
Pułap | 13 180 m |
Zasięg | 2389 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
6 karabinów maszynowych kal. 12,7 mm, 8 niekierowanych pocisków rakietowych kal. 127 mm, 906 kg bomb |
źródła:
http://www.militaryfactory.com/aircraft/detail.asp?aircraft_id=112
http://pl.wikipedia.org/wiki/Republic_F-84_Thunderjet
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz